حاشیه های حضور یک حماسه

به گزارش خبرنگار اجتماعی بوکان هه‌وال؛ صبح امروز یکشنبه ۲۲ بهمن درحالی‌که پرتوهای آفتاب از پشت کوه نالشکینه رخسار بوکان را روشن کرده بود وسائل خبری و کوله خود را برداشته و راهی محل اعلامی تجمع اولیه راهپیمایی ۲۲ بهمن شدم.
 
 در راه دانش‌آموزانی را می‌دیدم که با خنده و شور شوق از حضور در راهپیمایی سخن می‌گفتند.
 
 خود را به درب خانه‌یکی از همکاران خبری رساندم تا با هم در ثبت لحظات تاریخی و به‌یادماندنی حضور مردم بوکان در راهپیمایی جشن چهل و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی همکاری داشته باشیم.
 

 خیابان‌های منتهی به محل راهپیمایی توسط پلیس، آتش‌نشانی و دیگر نیروهای دخیل برای عدم حضور خودروهای سواری کاملاً مسدود و تنها مردم بودند که با پای پیاده در وسط خیابانی که در روزهای عادی از پرترافیک‌ترین معابر شهری است خود را به محل اعلامی تجمع می‌رساندند.
 
 از میان مردم خود را به نزدیک محل مسجد جامع رساندیم، طیف‌های مختلف مردم از پیرمرد ۸۰ساله گرفته تا نوجوان ۱۰ساله در محل حضور داشتند.
 
 چند دقیقه نگذشت که یک خودرو با بلندگوهای شیپوری و پخش چند آهنگ شاد کردی در وصف انقلاب و رشادت‌های مردم کرد خود را به محل تجمع در مسجد جامع رساند.
 

 دیگر همه آمده بودند و عقربه‌های ساعت نیز ۱۰ را نشان می‌داد که راهپیمایی با شعارهای کوبنده مرگ بر آمریکا و اسرائیل آغاز شد.
 درحالی‌که صف اول راهپیمایی را مدیران و مسئولان شهر ایستاده بودند تنها بعد از چند متر این نوجوانان و جوانان بودند که از مدیران و مسئولان جلو زده و خود را به صفوف اول راهپیمایی رساندند.
 
 من نیز وارد اتاقک بالا بر اداره برق که هماهنگ شده بودیم رساندم تا از بالا به ثبت تصاویری ماندگار از حضور پرشور مردم اقدام کنم.
 
 دوربین را بیرون آورده و شروع به ثبت و شکار عکس‌های کردم که از دیدم خودم به‌عنوان یک خبرنگار می‌توانست این حضور حماسی را بیشتر به مخاطبان نشان دهد.
 

 کودکان پرچم بر دست، پیرمردان که هنوز پابه‌پای جوانان در صف اول راهپیمایی مشت‌های خود را گره‌کرده و شعار مرگ بر آمریکا می‌دادند و عمق حضور مردم در خیابان انقلاب همه گواه از حضور تاریخی مردم بوکان در این راهپیمایی می‌داد.
 
 میدان فرمانداری محل تجمع و سخنرانی نهایی راهپیمایی بود که من از بالای بالابر متحیر از حضور جمعیت حاضر در این میدان شدم، میدانی که کمتر از یک سال قبل رسانه‌های ضدانقلاب کردی هر روزه خبر از سقوط آن به دست اوباش و اغتشاش‌گران هوادار خود می‌دادند.
 
 چهره‌های نام‌آشنای بسیاری را در میان مردم می‌دیدم از کاندیداهای تأیید صلاحیت شده تا رد صلاحیت شده، از ماموستاها و معلمین تا کشاورز و بازاری همه آمده بودند تا یک‌صدا و همراه هم چهل و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را جشن بگیرند.

نگارنده؛ خ