چهار برج میاندواب یا سیمینه بوکان

به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی بوکان‌هه‌وال؛ در خصوص مشکل کم‌آبی یا بهتر باید گفت نبود آب آشامیدنی در شهر سیمینه نکاتی جهت یادآوری مسئولان شهر علی‌الخصوص بخشدار و شهردار سیمینه بیان نمود.

 همان‌گونه که مستحضر هستیم در مجاورت بوکان یعنی میاندوآب یک بخش بنام چهار برج پلەهای ترقی را سریعاً طی نموده که می‌تواند الگویی برای مسئولان شهرستان بوکان و البته شهر سیمینه باشد، چهار برج با چهار دهستان در سایه مسئولان دلسوز در سال ۱۳۷۵ تبدیل به شهر و در سال ۱۴۰۰ تبدیل به شهرستان شد حال با داشتن فرمانداری در مدت زمانی کوتاه ۳۵ اداره و دو بانک دولتی در آن مستقر شدند علاوه‌برآن صددرصد راه‌های روستایی آن نیز آسفالت شدەاند و…
 
 شهرستانی که مرداد امسال جشن سه‌سالگی ارتقای آن به شهرستان را برگزار کردند .
 
 نقطەی عطف و پیشرفت اقتصادی چهار برج علاوه بر پتانسیل‌های داشتەاش بیشتر مرهون #لوازم_خانگی آن است که از شهرستان‌های بانه – و-پیرانشهر میاید و به قطب گردشگری، اقتصادی و پویایی آن تبدیل شده است.
 
 مسائله‌ای کە تابه‌حال به فکر مسئولان ما نرسیدە است.
 اما سیمینەی محروم و مظلوم به امید بهره‌گیری از امکانات و مستقر شدن ادارات مختلف در سال ۱۳۸۲ در تقسیمات کشوری تبدیل به شهر شد، در یک موقعیت سوق‌الجیشی بسیار عالی در مسیر جاده بین‌المللی بوکان – میاندوآب با آب‌وهوای لطیف و وجود رودخانه سیمینه‌رود با بهترین زمین‌های کشاورزی و سه دهستان و ۷۵ روستا و جمعیتی بالغ بر ۳۰۰۰۰ (سی هزار) نفر (آمار سال ۱۴۰۲) متأسفانه از نظر شاخص‌های توسعه‌یافتگی حتی در حد یک “بخش” ظاهر نشده است!

 سیمینه غرق در مشکلاتی همچون آب آشامیدنی، مدرسه و بیمارستان است به گونەای کە دانش‌آموزان و بیماران شهر و روستاهای آن روزانه مجبور به مراجعه به بوکان و میاندوآب و سایر شهرهای دیگر هستند.

 بازهم متأسفانه باید گفت نه‌تنها بسیاری از ادارات حاضر به دایر نمودن شعبەهای اداری در آن نشدند؛ بلکه تعدادی ادارات نمایندگی‌های قبلی خود را در آن نیز تعطیل نمودند .
 شهری که با ۷۵ روستا بیمارستان ندارد که هیچ، مع‌الاسف درمانگاه شبانە روزی‌اش توانایی ارائه ابتدایی‌ترین خدمات از آزمایشگاه، دارو و… ندارد حتی پزشکان عمومی هم به علت نبود امکانات از حضور در آن گریزانند!

 شهری که نه‌تنها بانک ندارد؛ بلکه عابربانک‌هایش هم نیمه‌فعال هستند و برای ابتدایی‌ترین کار بانکی فرسخ‌ها راه را باید پیمود.!

 دادگاه سیمینه که جهت رفاه حال شهروندانش چند سالی بود سوسوی امید را در دل شهروندانش نگاه می‌داشت متأسفانه شایعه تعطیلی آن هم همچون تنها شعبه بانکش امروزها شنیده می‌شود امیدواریم که صحت نداشته باشد!

 باید گفت بعداً ۲۱ سال از تبدیل‌شدنش به شهر هنوز نا مسئولانی بر مسندهای قدرت در آن چمبره زدەاند ولی خود و خانوادهەایشان حاضر به سکونت در آن نیستند. پس چه امیدی به توسعه آن باید داشت؟

 مسئولانی کت‌وشلوار پوش که هر روز آویزه یک کاندیدا یا یک نماینده مجلس می‌شوند بدون تغییری ملموس در آبادانی آن با ژست‌های آن‌چنانی سعی در بیان عملکردهای نکردەایشان را دارند.

 در حالی کە به لطف ناهماهنگی‌های مسئولان “مردم سیمینه از وجود پر فیض و برکت حتی امام‌جمعه هم بی‌بهره هستند.”
 
 سیمینه شهری که چند سالی هست از کمبود یا بهتر است گفت نبود آب آشامیدنی بی‌بهره هست بگونەای کە این روزها باعث نارضایتی شدید مردم آن شده است.
 
 سیمینه و ادارات آن تبدیل به حیاط‌خلوت مسئولان و کارمندانی ضعیف شده که در ادارات بوکان جایگاهی به آنان تعلق نمی‌گیرد؛ لذا از فرماندار محترم بوکان که در مدت حضورشان در بوکان فراجناحانه عمل نموده و مایەی افتخار، امید و خیر هستند و همچنین نماینده بزرگوار بوکان تقاضا داریم که از ارائه خدمات دهیار گونه به شهر سیمینه و روستاهای تابعه آن جلوگیری به عمل‌آورند.

 همچنین از مسئولان سیمینه درخواست داریم اگر توانایی پیشبرد پیشرفت و آبادانی آنها ندارند شجاعانه تصمیم گرفته و از پیشنهادها دلسوزانه مردم سیمینه بهره گرفته یا میدان را برای جوانان آن باز بگذارند یا تشریف ببرند چهار برج راه‌حل پیدا کنند.

انتهای خبر