ضرورت بازنگری در نظام تصمیم‌گیری شهرستان

 باگذشت بیش از یک‌ساله از تغییرات مدیریتی در شهرستان بوکان، به نظر می‌رسد مجموعه بهداشت و درمان و همچنین ادارات خدمات‌رسان همچون برق و آب همچنان با مشکلات ریشه‌ای در حوزه مدیریت، منابع انسانی و مالی مواجه هستند.
 
شواهد میدانی و گزارش‌های غیررسمی حاکی از نارضایتی‌های عمومی از عملکرد این ادارات به‌ویژه در چند ماه گذشته بوده است که بخش قابل‌توجهی از آن به دلایل عدم تخصص در نیروی انسانی شاغل و نحوه مدیریت منابع برمی‌گردد.
 
این امر منجر به بروز ناهماهنگی، کاهش بهره‌وری و گسترش روزمرگی در روند خدمات‌رسانی شده است.
 
بر اساس بررسی‌های صورت‌گرفته، طی هفته‌های اخیر عملکرد این ادارات مورد نقد گسترده مردم و حتی مدیران بالادستی قرار گرفته و همشهریان بوکانی را از تغییر در رویکرد آنان ناامید کرده است.
 
 چنین نارضایتی‌های در نهایت سبب فاصله مردم با مدیران و ارگان‌های شهری می‌شود که می‌تواند نتایج مخربی را در حوزه مدیریت کلان‌شهری به‌جای گذارد.
 
 جدای از این نارضایتی‌های عمومی این عملکردهای ضعیف همچنین موجب تضعیف انگیزه نیروهای متخصص و خدشه به روند ارائه خدمات در این ادارات شده است.
 
 بی‌تردید نبود منابع، ناترازی‌های انرژی، کاهش نزولات آسمانی و کمبود امکانات آزمایشگاهی، دارویی و تجهیزات تخصصی، را می اوان از مهم‌ترین دلایل مدیران این ادارات در راستای ضعف ارائه خدمات به مردم دانست؛ اما بی‌شک عدم مدیریت منابع از اصلی‌ترین این کاستی‌ها می‌باشد.
 
 این دلایل از جمله چالش‌هایی است که ضرورت بازنگری فوری در مدیریت منابع را در این ادارات دوچندان می‌سازد.
 
 قطعی‌های مکرر و چندباره برق و آب در طول روز و عدم اطلاع‌رسانی از سوی ادارات مرتبط سبب گلایه شدید مردم شده و همچنین در هفته گذشته، گزارش‌هایی از شیوع بیماری پوستی در یکی از روستاهای اطراف بوکان مطرح شد.
 
 بااین‌حال، این خبر از سوی هیچ‌یک از منابع رسمی وزارت بهداشت در سطوح استانی یا شهرستانی مورد تحلیل و اطلاع‌رسانی قرار نگرفت، عدم شفافیت در اطلاع‌رسانی، زمینه‌ساز انتشار خبر از طریق رسانه‌های غیررسمی و حتی معاند شده است؛ موضوعی که جای تأمل جدی دارد.
 
برخی گزارش‌ها نیز حاکی از آن است که تعدادی از مدیران فعلی، در اندیشه تثبیت جایگاه خود در سایر مناصب پس از پایان مسئولیت هستند، این موضوع، نگرانی‌ها درباره استمرار انتصابات غیراصولی را افزایش داده است.
 
اکنون این سؤال جدی مطرح است: مسئولان عالی شهرستان از جمله نماینده مردم بوکان در مجلس، فرماندار و دیگر متولیان، در قبال این حجم از چالش‌ها چه تدبیری اندیشیده‌اند؟ آیا وقت آن نرسیده که به‌جای سکوت، گام‌های اصلاحی و نظارتی برداشته شود؟
 
باوجود تمامی این مشکلات، گزارش‌های رسمی از وضعیت این مجموعه‌ها همچنان مطلوب و حتی در سطح پنج‌ستاره ارزیابی می‌شود؛ ارزیابی‌هایی که فاصله‌ای محسوس با واقعیت‌های موجود در میدان دارند.

امروز به واسطه عملکرد مدیریت ضعیف بعضی از ادارات، بازنگری در نظام تصمیم‌گیری شهرستان بوکان در راستای ارائه بهتر خدمات به مردم یک ضرورت و اولویت می‌باشد.
 
قضاوت با مردم؛ اما آیا وقت آن نرسیده که برای نجات یکی از مهم‌ترین نهادهای خدمت‌رسان شهرستان، اقدامی جدی و علمی صورت گیرد؟

به قلم ناشناس روزنامه‌نگار و منتقد اجتماعی