شهرداری و دستان خالی در هفته دولت

فصل عمرانی جاری را با تأخیر آغاز کرده که به جز دو پروژه احداث پل بر روی سیمینه رود که آنهم از سوی سرمایه گذار بخش خصوصی انجام می شود، عملاً طرح شاخص دیگری در دست اقدام ندارد.

یادداشت/ شهرداری بوکان در حالی فصل عمرانی جاری را با تأخیر آغاز کرده که به جز دو پروژه احداث پل بر روی سیمینه رود که آنهم از سوی سرمایه گذار بخش خصوصی انجام می شود، عملاً طرح شاخص دیگری در دست اقدام ندارد.

نبود هیچ آئین افتتاحیه‌ ای در هفته دولت، نشان‌ دهنده ضعف برنامه‌ ریزی و بی‌ توجهی به اولویت‌ های عمرانی شهر است. این رویکرد، شائبه تعمد شورای شهر برای موکول‌ کردن اتمام پروژه‌ ها به آستانه انتخابات را تقویت کرده و در نهایت، دست خالی مدیریت شهری را در برابر مطالبات عمومی آشکار می‌ سازد.

با وجود تأکید مداوم بر توسعه زیر ساخت‌ ها، عملاً بوکان از یک سبد متوازن پروژه‌ های عمرانی محروم مانده است. تمرکز صرف بر احداث پل‌ ها، آن هم توسط سرمایه‌ گذار، نشان می‌دهد شهرداری در تولید پروژه‌ های مستقل و اثرگذار ناتوان بوده است.

این در حالی است که بسیاری از شهر های هم‌ تراز همچون مهاباد، در هفته دولت دست‌ کم چند پروژه شهری را افتتاح کردند.

تداوم این وضعیت می‌تواند جایگاه مدیریت شهری بوکان را در افکار عمومی بیش از پیش تضعیف کند.

از سوی دیگر، گفته می‌ شود شورای شهر تمایلی ندارد که پروژه‌ های عمرانی به‌ سرعت تکمیل شوند؛ چرا که تکمیل و بهره‌ برداری زود هنگام می‌تواند اثرگذاری انتخاباتی را کاهش دهد.

تعویق عامدانه اتمام پروژه‌ ها و موکول کردن آنها به ماه‌ های پایانی دوره، شائبه‌ ای است که این روزها بیش از گذشته در افکار عمومی تقویت شده است.

چنین رفتار هایی نه‌ تنها با منافع شهروندان سازگار نیست، بلکه چهره مدیریت شهری را نیز مخدوش می‌ کند. این شرایط در حالی رخ داده که شهرداری می‌ توانست با برنامه‌ ریزی دقیق‌ تر، بخشی از پروژه‌ های نیمه‌ تمام را به بهره‌ برداری برساند و چند پروژه جدید را نیز در سطح محلات آغاز کند.

بی‌ تردید تنوع پروژه‌ ها و پراکندگی آنها در سطح شهر می‌ توانست هم رضایت عمومی را افزایش دهد و هم کارنامه‌ ای متوازن‌ تر برای شهرداری رقم بزند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند اگر شهرداری صرفاً به پل‌ ها دل خوش کند و از سایر پروژه‌ های عمرانی و خدماتی غافل بماند، بوکان در مسیر توسعه شهری دچار عقب‌ ماندگی جدی خواهد شد.

این در حالی است که نیازهای متنوع شهروندان – از بهبود معابر و فضای سبز گرفته تا ایجاد سایت پسماند و آرامستان جدید و سامان‌ دهی محلات و ارتقای خدمات شهری – همچنان بدون پاسخ مانده‌ اند.

در نهایت، آنچه امروز در بوکان مشاهده می‌ شود، ترکیبی از تأخیر، کم‌ کاری و اولویت‌ بندی‌ های انتخاباتی است که نتیجه‌ ای جز تضعیف جایگاه مدیریت شهری در افکار عمومی ندارد.

انتظار می‌ رود شهرداری و شورای شهر هرچه سریع‌ تر با بازنگری در سیاست‌ های عمرانی، برنامه‌ ای شفاف و زمان‌ بندی‌ شده برای تکمیل پروژه‌ ها ارائه دهند و از گروگان گرفتن توسعه شهری در فضای انتخاباتی است

م ح